వీరమాచినేని బుచ్చయ్యగారి గేదెలంటే విజయవాడలో ప్రతీతి. ఒడ్డూ పొడుగూ వుండి బాగా బలిష్టంగా ఉంటాయి. కడవలు కడవలు పాలిస్తాయి. శంఖినీ( ణీ కాదు) జాతి స్త్రీ కూడా అటువంటిదే. పాదాలు పెద్దవిగా వుంటాయి. వాటితో పురుషుడి నడుము చుట్టేసిందంటే పురుషాంగం ఉక్కిరిబిక్కిరి కావలసిందే. కోపం ఎక్కువ. అసంతృప్తి రేగిందంటే అంతెత్తున ఎగిరిపడుతుంది. మొగుడనికూడా చూడదు. కానీ అతడంటే పడి చస్తుంది. మనస్ఫూర్తిగా నమ్ముతుంది.
భర్త శృంగార విషయాలను చెబుతుంటే మైమరచి వింటుంది. సంభోగం పరాకాష్టలో ఉన్నప్పుడు అతడి చెవిలో అతడి స్నేహితుల సెక్సు సామర్థ్యాల గురించి నిస్సంకోచంగా ఆరా తీస్తుంది. అంగచూషణ చేసిందంటే ఆ పురుషుడిక పాదాక్రాంతం కావలసిందే. బహుశా అందుకేనేమో రతిక్రీడ మధ్యలో ఆమె పరపురుషుల ప్రస్తావన తెచ్చినా అతడు ఆత్మగౌరవం లేని బానిసలా ఆనందిస్తాడు.
శంఖినీ స్త్రీ శరీరం తాకి చూస్తే వెచ్చగా వుంటుంది. మదనమందిరం కీకారణ్యంలా వుటుంది. సంభోగాన్ని సాగదీస్తున్న కొద్దీ కొద్ది కొద్దిగా మాత్రమే రతిజలం ఊరుతుంది. చక్కటి స్తంభన కలిగి, బలిష్టంగా వున్న పురుషాంగానికి సరిగ్గా ఇటువంటి బిగింపు సుఖాన్నిస్తుంది. మదనమందిరంలోపలి పెదవులు పురుషాంగాన్ని అటు ఇటు పట్టి వుంచి చొరవ చూపిస్తే తప్ప పక్కకు తప్పుకోవు. సంభోగంలో ఎంత అదరగొట్టినా శంఖినీ కిక్కురుమనదు. ఆమె సుఖమంతా పురుషుడి ఒంటిపై నఖక్షతాల్లా తేలుతుంది. కుచాలు కుండల్లా వుంటాయి. రాత్రి మూడో జాములో సంభోగ్నాని ఇష్టపడుతుంది.
మెంటాలిటీ విషయానికివస్తే శంఖినీలో అవలక్షణాలే ఎక్కువగా కనిపిస్తాయి. ముద్దాడబోతే పెదవి అదురుతుంది. అలాగని సున్నితంగా కాదు. పూలంటే ఇష్టపడుతుంది. కానీ సుమబాల కాదు. కంఠం కర్కశం. చాడీలు వినడానికి చెవులు చాస్తుంది. మాట్లాడిందా గార్దభ స్వరమే. స్వభావం కూడా కుటిలంగా వుంటుంది. ఎప్పుడూ పైత్యం ప్రకోపించిన మనిషిలా కనిపిస్తుంది.
ఏదో ఒకటి వాగుతునే ఉంటుంది. కారం పదార్థాలంటే లైక్‌ చేస్తుంది. ఆహారం మధ్యరకం. చూపులు వ్యంగ్యాన్ని వెదజల్లుతుంటాయి. అన్నట్లు సుగంధ ద్రవ్యాలంటే తగని మక్కువ. నడుము సన్నగా వుండదు. పాదాలు మెత్తగా వుండవు. పురుషుడిని క్రింద పడేసి తనే రతి జరపాలని ప్రయత్నిస్తుంది. భర్తను మాటలతో బెదిరిస్తుంటుంది. అదీ ఈమె స్టైల్.