మెర్వాన్ షెరియార్ ఇరానీని ప్రేమగా మెహెర్ బాబా అని పిలిచేవారు. అంటే "కరుణగల తండ్రి" అని అర్థం. ఆయన ఫిబ్రవరి 25, 1894న భారతదేశంలోని పూణేలో జొరాస్ట్రియన్ కుటుంబంలో జన్మించాడు. హృదయాలను, మనస్సులను సాటిలేని ప్రేమకు మేల్కొల్పడానికి ప్రయత్నించిన అవతార్ మెహర్ బాబాను "మేల్కొలుపువాడు" అని పిలుస్తారు. బాబా ప్రేమ మేల్కొలుపు నిశ్శబ్దం నుండి పుడుతుంది.
ఎందుకంటే ఆయన తన జీవితంలో చివరి 44 సంవత్సరాలుగా ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడలేదు. పదాలను ఉపయోగించడం అవసరమని భావించినప్పుడు, అతను చేతి సంజ్ఞలను ఉపయోగించారు. వాటిని అక్షరమాల బోర్డుపై స్పెల్లింగ్ చేసేవారు. మెహెర్ బాబా 1925 జూలై 10 నుండి 1969 జనవరి 31న తన భౌతిక కాయాన్ని విడిచిపెట్టే వరకు మౌనంగానే వున్నారు.
ఆయన మొదట అక్షరమాల బోర్డు ద్వారా సంభాషించారు. తరువాత చేతి సంజ్ఞలను ఉపయోగించారు. వాటిని అతని మండలి (ఎంపిక చేసుకున్న శిష్యులు) అర్థం చేసుకుని మాట్లాడారు. మెహర్ బాబా తన భౌతిక కాయాన్ని విడిచిపెట్టిన రోజును గుర్తుచేసుకోవడానికి ప్రతి సంవత్సరం జనవరి 31ని అమర్తితిహిగా జరుపుకుంటారు.
మెహెర్ బాబాకు హజ్రత్ బాబాజాన్, ఉపాసని మహారాజ్, సాయి బాబా స్ఫూర్తి. ఆయన ఆధ్యాత్మిక పరివర్తన 19 సంవత్సరాల వయసులో ప్రారంభమై ఏడు సంవత్సరాల పాటు కొనసాగింది. 19 ఏళ్ళ వయసులో, ఆయన హజ్రత్ బాబాజాన్ అనే వృద్ధ ముస్లిం సాధువును కలిశారు.
తన నివాసంగా చేసుకున్న చెట్టు దాటి అతను సైకిల్ తొక్కుతూ వెళుతుండగా, ఆమె ఆయనను పిలిచింది. అతను ఆమె దగ్గరికి వచ్చినప్పుడు, ఆమె అతని నుదిటిపై ముద్దు పెట్టుకుంది. దీనితో ఆయన తొమ్మిది నెలల పాటు ఆధ్యాత్మిక చింతనలోకి వెళ్లిపోయారు.
దానిని ఆయన "దైవిక ఆనందం"గా వర్ణించారు. ఆయన శరీరం స్పృహ లేకపోవడంతో. బాబాజాన్ తాను బాబాగా అవుతానని ఊహించారు. తరువాత ఉపాసని మహారాజ్‌ను కలిశారు. తరువాత ఆయన తన ఆధ్యాత్మిక అనుభవాలను సాధారణ చైతన్యంతో అనుసంధానించడానికి సహాయపడ్డారని, తద్వారా తన భగవత్-సాక్షాత్కార అనుభవంతో ప్రపంచం కోసం పనిచేసినట్లు చెప్తారు. ఈయన సమాధి మహారాష్ట్రలో వుంది.
