పుట్టి భూమిపై పడగానే మన ప్రమేయం అంటూ ఏదీ లేకుండానే ఈ లోకంలో మనకంటూ ఎన్నో బంధాలు, అనుబంధాలు పెనవేసుకుంటాయి. పుట్టుక అన్నది ఎలాగైతే మన చేతిలో లేదో అలాగే ఆ పుట్టుక ద్వారా సంక్రమించిన బంధాలు, బాంధవ్యాలపై కూడా మన అదుపు అన్నది ఏమాత్రం ఉండదు. కానీ అదే జీవితంలో ఏదో ఓ క్షణంలో మన మనసు స్పందించి... మది పులకించి ప్రేమ భావం మనలో అడుగుపెట్టిన వేళ ఈ లోకమే కొత్తగా అనిపిస్తుంది. భోది వృక్షం కింద జ్ఞానం పొందిన బుద్ధుడిలా ఈ భూమిపై ఓ మనిషిగా మనం ఎందుకు పుట్టాల్సి వచ్చిందన్న విషయం అప్పుడు మనకు అవగతమవుతుంది. అంతే అంతవరకు మనకు ఏమీ కాని ఆ ఎదుటి వ్యక్తే మనం జీవితంలో చేరాల్సిన ఏకైక గమ్యంగా గోచరిస్తుంది. అందుకే ప్రేమ అనే భావం మనసులో అడుగుపెట్టిన వేళ మనిషి ఊహల్లో విహరించగల్గుతాడు. జీవితంలో సరికొత్త రసానుభూతిని చవిచూడగల్గుతాడు.| ప్రేమభావం అలానే ఉంటుంది... |
|
| ఎదుటివారి గుండెల్లో తనకున్న స్థానాన్ని... వారి మదిలో తన కోసం కట్టిన ప్రేమ మందిరాన్ని ప్రత్యక్షంగా చూచిన వేళ ఆ ప్రేయసిలోనూ ఎక్కడో ఏమూలో మిగిలిపోయిన సంశయం సైతం జోరు వర్షంలో తడిసిన సిరా మరకలా ఆనవాళ్లు లేకుండా చెరిగిపోతుంది. |
|
|
అలా ప్రేమసాగరంలోకి దిగి పీకల్లోతు మునిగిపోయిన వేళ ఓ శుభదినాన ఈ లోకంలో నీవు తప్ప నాకు ఏదీ గొప్పకాదు... నీకోసం లోకంలో దేన్నైనా వదులుకుంటానే తప్ప నిన్ను మాత్రం వదులుకోను... అంటూ మనసు భావాన్ని ప్రేయసి దోసిళ్లలో పోసి ఆమెలోనూ ప్రేమ భావాన్ని రగిలిస్తే ఇక ఆ ప్రేమికుల మధ్య అంతరం శూన్యమవుతుంది.
ఎదుటివారి గుండెల్లో తనకున్న స్థానాన్ని... వారి మదిలో తన కోసం కట్టిన ప్రేమ మందిరాన్ని ప్రత్యక్షంగా చూచిన వేళ ఆ ప్రేయసిలోనూ ఎక్కడో ఏమూలో మిగిలిపోయిన సంశయం సైతం జోరు వర్షంలో తడిసిన సిరా మరకలా ఆనవాళ్లు లేకుండా చెరిగిపోతుంది. అంతే ఆ క్షణం నుంచి ప్రేమరాజ్యంలో ఒకరికొకరిగా సాగిపోయేందుకు వారిద్దరూ నిర్ణయించేసుకుంటారు.
ఇకవారి ప్రేమ పయనంలో ఎవరు వెంట వచ్చినా రాకున్నా, ఆనందపు మజిలీలే లేకున్నా తమ ప్రేమ పయనం మాత్రం ఆపబోమంటూ ప్రతినబూనుతారు. తమలో కలిగిన ప్రేమభావాన్ని రథంగా మలిచి భవిష్యత్ జీవితంవైపు ప్రేమికులు మొదలు పెట్టే ఆ పయనం ఎక్కడా ఆగిపోకుండా అలా ముందుకు సాగిపోగలిగితే ఇక వారి జీవితంలో ఆనందానికి హద్దే ఉండదు. కానీ... ప్రతి ప్రేమాయణంలోనూ ఇదే కథ పునరావృతం కాకపోవచ్చు. ఒకరి భావాన్ని ఒకరు గ్రహించి ప్రేమికులిద్దరూ ఏకమయ్యేవరకు ఉన్నతంగా అనిపించిన వారిలోని ప్రేమభావం అటుపై ఎందుకో భారంగా అనిపించవచ్చు. ప్రేమను పంచుకునే వరకు బహు అందంగా కన్పించిన భవిష్యత్ చిత్రం అటుపై శూన్యంగా అన్పించవచ్చు. చివరకు అంతకుముందు వద్దనుకున్నవారే శాశ్వతం అన్పించవచ్చు. ప్రేమకోసం అంతవరకు తాను చేసిందంతా పిచ్చిగా కన్పించవచ్చు.| మనసు గోలకు అంతేలేదు మరి... |
|
| కవులు కవ్వించకున్నా... వసంతాలు తోడురాకున్నా ఒక్కొసారి మనిషిలో ప్రేమ మైఖం కమ్మెస్తుంటుంది. అదేసమయంలో చిలిపి చూపులు గుచ్చుకున్నా... మదువులు గ్రోలే అదరాలు రారమ్మని కవిస్తున్నా ఏమాత్రం చలించని పాషాణంలా మనిషి మనసు తనపని తాను చేసుకుంటూ పోతుంటుంది. |
|
|
అందుకే ప్రేమ అనేది ఎక్కడనుంచో జీవితంలోని ఊడిపడదు. అది మనలోనే... మన మనసులోనే ఉంటుంది. ఆ ప్రేమభావాన్ని మనం ఏ కోణంలోంచి చూస్తే అది కూడా ఆ కోణంలోనే కన్పిస్తుంది. ప్రేమే జీవితం అనుకుంటే అలాగే అన్పిస్తుంది. జీవితంలో ప్రేమ ఓ భాగం అనుకుంటే అవును నిజమేనంటూ అది కూడా బదులిస్తుంది.
ఏదీ కాదు అసలు ప్రేమన్నదే లేదు, అలా అనుకోవడం మన మూర్ఖత్వం మాత్రమే అని మనం పల్లవి పాడితే... భేష్ భేష్ చాలా బాగా చెప్పావు అంటూ అది కూడా అను పల్లవి అందుకుంటుంది. అలా మనిషి మనసు ఎప్పుడూ చిత్ర విచిత్రాలు చేస్తుంటుంది కాబట్టే కవులు కవ్వించకున్నా... వసంతాలు తోడురాకున్నా ఒక్కొసారి మనిషిలో ప్రేమ మైఖం కమ్మెస్తుంటుంది. అదేసమయంలో చిలిపి చూపులు గుచ్చుకున్నా... మదువులు గ్రోలే అదరాలు రారమ్మని కవిస్తున్నా ఏమాత్రం చలించని పాషాణంలా మనిషి మనసు తనపని తాను చేసుకుంటూ పోతుంటుంది.
