చిరునవ్వుల వరమిస్తావా... చితినుండి లేచోస్తాను. మరు జన్మకు కరుణిస్తావా... ఈ క్షణమే మరణిస్తాను. అన్నాడో సినీకవి. ఇది చదివినపుడు లేదా విన్నప్పుడు ఆహా ప్రేమ గురించి ఎంత గొప్పగా చెప్పాడు ఆ కవి అని అన్పించకమానదు. కానీ ఓ క్షణం ఆలోచిస్తే ప్రేమ కోసం మరణించాలా అనే ఆలోచన రాకపోదు.
ఎందుకంటే సహజంగా మరణించడం కాకుండా బలవంతంగా మరణించడం నేరం అని భారతీయ శిక్షా స్మృతి పేర్కొంటోంది. అలాంటపుడు ప్రేమ కోసం మరణించడం కూడా నేరమే కదా... జీవితంలో మనిషిని సంతోషంగా ఉంచాల్సిన ప్రేమ అతన్ని మరణానికి ప్రేరేపించి అతని చేత నేరాన్ని చేయిస్తోంది అంటే అలాంటి ప్రేమ మనకు అవసరమా అనిపిస్తుంది.
అదేసమయంలో ప్రేమకోసం మరణానికి సైతం సిద్ధమయ్యారంటే వారిలో ప్రేమ ఎంత బలీయంగా లేకపోతే అన్న సందేహం సైతం మనకు కలిగే అవకాశముంది. కానీ ఈ రెండు ఆలోచనలు సరైనవి కావనే చెప్పవచ్చు.
మరి ప్రేమ పేరుతో ఆత్మహత్యలకు పాల్పడుతున్న ఎన్నో సంఘటనలను నిత్యం మనం వింటూనే ఉన్నాం. అయితే వీరంతా నిజంగా ప్రేమ విఫలమై మాత్రమే మరణిస్తున్నారా అన్నది ఆలోచించాల్సిన విషయం. ప్రేమ అంటే ఇద్దరి మనసులు కలవడమే కాదు. ఇద్దరి అభిప్రాయాలు కూడా కలవగలగాలి.
అలాగే ఇద్దరం కలిసి ఉండాలనే భావం సైతం ఇద్దరి హృదయాల్లో బలీయం కావాలి. ఇవన్నీ జరగాలంటే మానసికంగా పరిపక్వత రావాలి. మానసిక పక్వత రావాలంటే దానికి సరిపడా వయసు రావాలి. ఇలా మానసికంగా, శారీరకంగా పరిపక్వత చెందినవారు ప్రేమలో ఏదైనా సమస్యలు ఎదురైతే ఇద్దరూ కూర్చుని చర్చించుకోగల్గుతారు. అప్పుడు ఆ సమస్యలు ఎలా ఎదుర్కోవాలనే అంశంలో ఓ ఖచ్చితమైన నిర్ణయానికి రాగల్గుతారు.
దీనివల్ల ప్రేమకు సంబంధించి సమస్యలు ఎదురైనా ఆ ప్రేమికులు ఎక్కువ భాగం విజయమే సాధిస్తారు. కానీ ప్రేమ విషయంలో ఆత్మహత్యల వరకూ వెళుతున్నది ఎవరా అని తరచి చూస్తే పట్టుమని 20 ఏళ్లైనా నిండని టీనేజీ యువతే. ఆ సమయంలో తమలో ఏర్పడింది ప్రేమ, ఆకర్షణా అని కూడా తేల్చుకోలేనే వారు తమ ప్రేయసి లేదా ప్రియుడు దూరమవుతున్నాడని తెలిస్తే ఆత్మహత్యల వరకూ వెళుతుంటారు.
ఎందుకంటే టీనేజీ వయసన్నదే అలాంటి క్లిష్టమైన దశ. ఆ వయసులో వారిలో మొండితనం, తమకు ఇష్టమైంది తమకే దక్కాలన్న పట్టుదల ఎక్కువగా ఉంటాయి. ఇలాంటివారు ప్రేమ అనే వ్యామోహానికి గురైతే దాని విషయంలోనూ అదే మొండితనం, అదే పట్టుదల ప్రదర్శిస్తారు. వెరసి తమ ప్రేమ విషయంలో ఏమాత్రం ఒడిదుడుకులు ఎదురైనా ఆత్మహత్యలకు పాల్పడుతుంటారు.
ప్రేమకోసం టీనేజ్ యువత ఆత్మహత్యలకు పాల్పడుతోందంటే అందుకు కారణం వారి మానసిక అపరిపక్వత మాత్రమే కాదు. కుప్పలు తెప్పలుగా వస్తున్న ప్రేమ సినిమాలు, విచ్చల విడిగా దొరికే బూతు సాహిత్యం, ఏది నిజం, ఏది అబద్ధం అని చెప్పకుండా పెంచే పెద్దవాళ్లు ఇలా అనేక కారణాలు వారిపై ప్రభావాన్ని చూపిస్తుంటాయి.
ఇప్పుడొస్తున్న కొన్ని సినిమాలు పదవతరగతి కూడా పాస్ కాని అబ్బాయి, అమ్మాయికి ప్రేమ పుట్టడం దానికోసం వారు ఎవర్ని పడితే వార్ని ఎదిరించడం, ఆ వయసు వారికి ప్రేమ తప్ప మరో వ్యాపకం, బాధ్యత ఏదీ లేనట్టు చూపిస్తుంటాయి. ఇవన్నీ టీనేజ్‌పై ప్రభావం చూపిస్తుంటాయి. దీంతో తాము చదువులో ముందుండకపోయినా ఫర్వాలేదు. ప్రేమలో ముందుండాలని కోరుకునే టీనేజ్ యువత ఆ ప్రేమ పేరుతో ఎంతకైనా తెగించి కన్నవారికి గర్భశోకం మిగులుస్తుంటారు.
మరి ఇలాంటి విషయాలకు ముగింపు లేదా అంటే తప్పకుండా ఉంది. అది కూడా పెద్దవాళ్ల చేతిలోనే ఉంది. చుట్టూ ఉన్న సమాజంలో జరిగే వాటిలో ఏది నిజం ఏది అబద్ధం అన్న విషయాన్ని పిల్లలకు చెప్పాలి. అందుకోసం వారితో మనసు విప్పి మాట్లాడగలగాలి. పెద్దవారిగా ఓ పనిచేస్తుంటే అది భావి తరాలపై చెడు ప్రభావం చూపుతుందేమోనన్న ఆత్మ విమర్శ చేసుకోగలగాలి.
ఇక్కడ పెద్దవారంటే ప్రేమకోసం చనిపోయిన టీనేజీ యువతను కన్నవారు మాత్రమే కాదు. అబద్ధాలను అందంగా చూపించే సినీ జనాలు కావచ్చు. చెత్త సాహిత్యాన్ని అక్షరాలుగా నింపి జనం మీదకు వదిలే రచయితలు కావచ్చు. తామన్నీ తప్పులే చేసి పిల్లలకు మాత్రం నీతులు చెప్పే పెద్దవారు కావచ్చు. ఇలా ఎవరికి వారే ఓసారి ఆత్మ విమర్శ చేసుకుంటే ప్రేమకోసం ఎవరూ ఆత్మహత్యలు చేసుకునే అవసరమే ఉండదు.
