ప్రతిరోజూ స్కూలుకి వెళ్లేటప్పుడు, వచ్చేటప్పుడు స్కూలు దగ్గర ఒక గాడిదను చూస్తుంటుంది ప్రణవి. అది నిశ్చింతగా నీడపట్టున నిల్చుని అరమూసిన కళ్లతో ఆనందిస్తూ ఉంటుంది. "అబ్బా.. ఈ గాడిదకు ఎంత సుఖం. చదవనక్కరలేదు, పుస్తకాలు మోయనక్కరలేదు, హోంవర్క్‌లు ఉండవు.. క్లాసులో టీచర్ల, ఇంట్లో అమ్మానాన్నల తిట్లు.. ఇవేమీ ఉండవు కదా..!" అని మనసులో అనుకుంటూ ఉంటుంది ప్రణవి."
తనకు మాత్రం చదువు, ఇంత బరువు ఎందుకు? గాడిదకు మాత్రం అంత సుఖం దేనికి..?" మనసులో ప్రశ్నించుకుంది ప్రణవి. ఆ ఆలోచనలతోనే ఇంటికి చేరి, భోంచేసి నిద్రపోయిన ఆ అమ్మాయికి నిద్రలో దేవుడు కల్లోకి వచ్చాడు."
నీకు మంచి అమ్మానాన్నలను ఇచ్చాను. అక్కా, తమ్ముళ్లు, తాతత్య, నాయనమ్మ.. ఇలా అందర్నీ ఇచ్చాను. స్కూల్లో టీచర్లు చక్కగా చదువు చెబుతారు, ఇంట్లో అమ్మ హోంవర్క్ చేయిస్తుంది. స్కూల్లో నీకు మంచి పేరు కూడా ఉంది. మరి అలాంటప్పుడు నువ్వు పదే పదే ఆ గాడిద గురించి ఎందుకు ఆలోచిస్తున్నావని" అడిగాడు దేవుడు.గాడిద బ్రతుకు వద్దు స్వామీ..
ఏమ్మా ప్రణవీ.. ఇకపై కూడా గాడిదలాగా ఉండదల్చుకున్నావా..?" అని అడిగాడు దేవుడు. "అయ్యో.. వద్దు స్వామీ.. నేను అమ్మకూతురిలాగే ఉంటాను. చక్కగా చదువుకుంటాను. వేడి అన్నం, మిఠాయిలు తింటాను. నాకు అందరి ప్రేమా కావాలి. గాడిద బ్రతుకు వద్దే వద్దు స్వామీ..!!" అంటూ
"
లేదు స్వామీ.. ఆ గాడిద చాలా సుఖంగా ఉంది. దానికి చదువక్కరలేదు, పనిలేదు, తిని హాయిగా పడుకుంటుంది. ఆ గాడిదలాగా నన్ను మార్చేసేయ్.. నాకు ఈ చదువుల బాధలన్నీ తప్పుతాయని" ప్రాధేయపడింది ప్రణవి. "తొందరపడకురా బంగారూ.. ఏదయినా అడిగేటప్పుడు ఆలోచించి అడగాలి, లేకపోతే చీమ కథలా అవుతుంది, ఆ తరువాత నువ్వే బాధపడతావు" అన్నాడు దేవుడు."
చీమ కథలాగానా..? అసలు ఆ చీమ కథేంటి..?" ఆశ్చర్యంగా అడిగింది ప్రణవి."
ఒకసారి ఓ చీమకు వరమిచ్చాను. అది కంగారుగా, ఏమీ ఆలోచించకుండా 'నేను కుట్టగానే చావాలి' అని కోరుకుంది. అయితే దాని ఉద్దేశ్యం ఏంటంటే తాను కుట్టినవాళ్లు వెంటనే చావాలని. అయితే అది కంగారుగా అడగటంవల్ల 'కుడితే తనే చావాలి' అనే అర్థం వచ్చేటట్లుగా అడిగింది. అందుకనే చీమ కుట్టగానే ఎవరైనా కుట్టినచోట కొట్టుకుంటారు. వెంటనే అది చస్తుంద"ని చెప్పాడు దేవుడు.అయినా సరే ప్రణవి ఒప్పుకోలేదు. "అయితే సరి.. నిన్ను ఒక్కరోజు గాడిదను చేస్తాను. నీకు నచ్చితే అలాగే ఉందువుగానీ..!!" అని ప్రణవితో అన్నాడు దేవుడు.
అంతే పొద్దునే లేవగానే ప్రణవి మంచంమీద నుంచి లేవాలనుకుంది. కానీ నేలమీదే ఉంది. పైగా నాలుగు కాళ్లు, రెండు పెద్ద పెద్ద చెవులు, వెనకాల చిన్నతోక, మూతి ముడుచుకుపోయి ఉన్న తననుతాను చూసి భలే తమాషాగా ఉందే అనుకుంది. వెంటనే అమ్మా అనబోయినా, నోట్లోంచి గాడిద ఓండ్ర వచ్చింది.
ఎప్పట్లాగే తన ఇంట్లో కాకుండా, చాకలి ఇంటి ముందర ఓ చెట్టుకు కట్టేసి ఉన్న ప్రణవికి బాగా ఆకలివేసింది. ఈలోపు చాకలి కాస్తం పచ్చగడ్డి తెచ్చి వేశాడు. రోజూ అమ్మచేసే ఇడ్లీలు, దోశెలతో కడుపునిండా తినే ప్రణవికి గడ్డి చూడగానే కడుపులో తిప్పేసింది. పులిసిపోయిన కుడితిని చూస్తే వాంతి వచ్చేసింది.
సర్లే ఇక ఎంచక్కా పడుకోవచ్చు అనుకోగానే చాకలి నాలుగు దెబ్బలు తగిలించి, వీపుపై గుడ్డలమూటను పెట్టి తోలాడు. బరువు మోయలేక అడుగులు తడబడుతుండగా తాటిమట్టతో కొట్టసాగాడు. బట్టలు ఉతికాక తడిసిన బట్టల మూటను మళ్లీ గాడిదపై పెట్టి కొడుతూ ఇంటికి తీసుకొచ్చాడు చాకలి. రోజంతా పడిన కష్టాలతో ఒళ్లు తెలీకుండా నిద్రపోయింది గాడిద రూపంలో ఉన్న ప్రణవి.
ఆ రోజు రాత్రి మళ్లీ ప్రణవికి కలలోకి వచ్చాడు దేవుడు. "ఏమ్మా ప్రణవీ.. ఇకపై కూడా గాడిదలాగా ఉండదల్చుకున్నావా..?" అని అడిగాడు దేవుడు. "అయ్యో.. వద్దు స్వామీ.. నేను అమ్మకూతురిలాగే ఉంటాను. చక్కగా చదువుకుంటాను. వేడి అన్నం, మిఠాయిలు తింటాను. నాకు అందరి ప్రేమా కావాలి. గాడిద బ్రతుకు వద్దే వద్దు స్వామీ..!!" అంటూ దణ్ణం పెట్టుకుంది ప్రణవి.
మంచంపై పడుకుని కలవరిస్తున్న కూతుర్ని చూసిన ప్రణవి తల్లి లలిత.. "ఏయ్ ప్రణవీ.. ఏంటా కలవరింతలు.. రిక్షా అతను వచ్చే వేళయ్యింది. లేచి తయారవ్వు, స్కూలుకి టైం అవుతోంది కదా..?" అంటూ కేకలేసింది. అంతే వెంటనే ఈ లోకంలోకి వచ్చిన ప్రణవి.. బుద్ధిగా లేచి స్కూలుకి బయల్దేరింది.
