ఆ రోజు చీకటి రాత్రి. శత్రువు పూర్తి శక్తితో మాపై కాల్పులు జరిపారు. మేము కూడా ఈ వైపు నుండి క్రాస్ ఫైరింగ్ ప్రారంభించాము. అప్పుడే నా కడుపులో ఒక బుల్లెట్ దిగింది. నేను గాయంతో పడిపోయాను, కాని బుల్లెట్ కొట్టిన వెంటనే, నా ఉత్సాహం రెండు రెట్లు పెరిగింది.
కార్గిల్ యుద్ధంలో గాయపడిన 44 ఏళ్ల కానిస్టేబుల్ భరత్ సింగ్ స్టోరీ ఇది. ఆయన సేన నాయక్ పదవి నుంచి పదవీ విరమణ చేశారు. సైన్యంలో 18 సంవత్సరాలు పనిచేసిన తరువాత, అతను నీముచ్ జిల్లాలోని తన సొంత గ్రామమైన సావన్ గ్రామంలో నివసిస్తున్నాడు.
కార్గిల్ యుద్ధ సమయంనాటి రోజుల గురించి ఆయన చెప్తూ... రాత్రి మేము సెర్చ్ డ్యూటీలో నిమగ్నమై ఉన్నాము. సుమారు నాలుగు గంటల ప్రణాళిక సిద్ధం చేశారు. ఈ సమయంలో కాల్పులు జరిగాయి. వైద్య సిబ్బంది నాకు చికిత్స చేశారు. శరీరానికి గాయాలు కావడం సైన్యంలో పెద్ద విషయం కాదు. శరీరానికైతే గాయాలయ్యాయి కానీ మనస్సు పూర్తిగా ఆరోగ్యంగా ఉంది. ఉత్సాహం కూడా రెట్టింపు అయింది. చివరికి మేము కార్గిల్‌లో విజయం సాధించాము.
కార్గిల్ గురించి భరత్ సింగ్ గుర్తుచేసుకున్నారు. ఆ రోజు అధికారి మమ్మల్ని యుద్ధానికి సన్నద్ధం అవ్వాలని చెప్పారు. ఆ క్రమంలో మేము జమ్మూ సెక్టార్ నుండి ద్రాస్ సెక్టార్ వైపు వెళ్తున్నాము. నా రాజ్‌పుట్ బెటాలియన్‌లో నాకు 19 మంది సహచరులు ఉన్నారు. అధికారి ఆర్డర్ ఇవ్వడంతో అంతా వాహనంలో బయలుదేరాము.
సుదీర్ఘ ప్రయాణం తరువాత మేము కొత్త స్టాప్‌లో ఉన్నాము. అక్కడికి వెళ్లాక మా అధికారి, మీరు యుద్ధానికి వెళ్లి శత్రువులను తుదముట్టించాలి. ఒకవేళ ఈ పోరులో జీవితాలు త్యాగమైనా భరించాలన్నారు. దేశం యొక్క సరిహద్దు గుండె కన్నా ప్రియమైనది. రెండవ ప్రాధాన్యత కుటుంబం. మొదటి లక్ష్యం మన శత్రువు. ఈ సమయంలో పాకిస్తాన్ మా శత్రువు. అంతే వెనుదిరగలేదు. విజయంతో తిరిగి వచ్చాము.
సైన్యంలో ఉన్నప్పుడు, భరత్ సింగ్ జీవితంలో ఎక్కువ భాగం జమ్మూ, ద్రాస్ మరియు కుప్వారా పర్వతాలలో గడిపారు. కాగా ఆయనకు 2001లో కుమారుడు జన్మించాడు. కొడుకు రోహిత్... కార్గిల్, హిమ్మత్ కథలు విన్న తర్వాత అతను కూడా సైన్యంలో చేరడానికి సిద్ధమవుతున్నాడు.
రోహిత్ ఫ్యాకల్టీ ఆఫ్ ఆర్ట్స్ నుండి 12వ తరగతి చదువుకున్నాడు అని గుర్జార్ చెప్పారు. మెడికల్ ఫిట్‌నెస్ కోసం రోజూ రెండు గంటలు నడుస్తాడు. అతను కూడా తండ్రిలాగా సైన్యంలో చేరి దేశానికి సేవ చేయాలనుకుంటున్నాడు. ప్రస్తుతం భరత్ సింగ్ తన నాలుగున్నర ఎకరాల భూమిలో వ్యవసాయం చేస్తున్నారు.
